Dag 1.

Kop is er weer af! Benieuwd wat over 10 dagen mijn reuma arts ervan zegt. Net terug van vakantie. Droge voeten gehouden in Duitsland. Zowaar 3kg lichter dan verwacht.

Dag 2

Stryd 182 watt. Vogels kijken. Vorige keer miste ik de lange duurlopen. Pas deze dus in. Had dit jaar anders willen invullen maar het liep allemaal anders. Brand in huis en later reumatologische klachten. Loop trouwens ook weer buiten. Sportschool opgezegd. Rutte heeft mij hieruit verdreven met al die corona maatregelen. Vandaag de zon als bondgenoot: lekker warm en rustig aan dus. Strak de gewenste wattage aangehouden.

Dag 4

In tegenstelling tot Pogacar geef ik wel mijn wattage prijs: 203 vandaag aangehouden. Neem de eerste en laatste km niet mee. Aan de warme kant. Stryd: een getal welke meeneemt wind tegen/temp/helling. Geregeld hoor je om je heen:ik loop op gevoel. Als ik op gevoel met de auto tussen Rotterdam en Dordrecht op het geluid 100 probeer te rijden, heb ik zeker 6 snelheidsovertredingen. Met je dashboard controleer je jou perceptie van de werkelijkheid.

Dag 6

Vroeg gelopen vandaag. Beetje voor de warmte uit. Eerste week zit er al weer op! 195 watt

Dag 8

Tweede week in. Voelt vertrouwd. Stip op de horizon. 222 watt.

Dag 9

Probeer alvast beetje marathon situatie te simuleren. Eten op tijd. Wasje draaien en podcastje luisteren Twee bakken koffie wegslaan. Maurten drankje klaargezet. Hele bak 1/2 liter staat me aan te kijken. Moet dit allemaal op? Met Duits bier is het niet anders. Op de fiets naar Kralingse Bos. 3 rondjes a 5km. Bij velen die ik bij de 2e doorkomst zie is het beste er al vanaf. Vogels kijken tegen precies 7:30 m/km, Laatste km even tandje bijzetten naar 6:20. Best wel fris aangekomen. Niet gevoel van in de reserves getast. Komende gelegenheid een 3km erbij. Zien hoe het dan verloopt. Wattage 190 daar waar ik 180 wilde doen. Toch de hele tijd op de handrem gelopen. Nog meer knijpen dus.

Dag 12

Beetje ruimte deze week maken in het schema. Familie-omstandigheden zit eraan te komen. Nu training naar voren halen nu het nog kan. Als ik het op zijn beloop laat moet het straks geforceerd anders. Bestwel relexed deze 10km in een flow gelopen. Zie dat nogal wat partners in crime deze periode moeite hebben met de hartslag. Wil me daar nog niet primair op focussen. Doe het op wattage en zie later wel hoe die hartslagen zich ontwikkelen (dalen). Wattage 205. Onderweg moet ik het toch eens koesteren om te langzaam te lopen: moet steeds de rem erop gooien en als ik 2 watt onder het doel zit gaat er gelijk een tandje bij om weer 10 tehoog te zitten.... Weer op het werk begonnen. Op de fiets forensen: 2x 17km per dag en half uurtje wandelen in de luchpauze. Pak je toch zo weer en-passant mee in je dagelijkse beweging.

Dag  3

Stryd 190. 9km op laag marathon tempo. Additionele laatste km naar net onder CP. Gisteren bij Reumatoloog geweest. Echo, geen slijtage of aanwijzingen die op overbelasting lijken.

Dag 15

Na 6km ineens hoosbui. Stap in plas die me iets te diep is. Brillenglazen waren beslagen. Stryd geeft vanaf dat punt absurde waardes. Was rond 180 wordt 220. Relexed gelopen. 18km was het plan, is 21 geworden. Maurten drank weer vooraf genomen. Voelt goed. Ook training: niet houwehoeren tijdens een marathon. Moet toch gezellig zijn? Uit focus je doel niet halen en hier drie week sjagrijnig over zijn, dat is gezellig! Even aanhaken bij een passant. Gezellig praatje maken. Duurt toch weer 2km om terug te komen binnen je doelstelling.... Nu doen: straks not done!

Dag 16

Rechter hiel voelt nog beetje gebutst van gisteren. Gaandeweg verdwijnt dit gevoel. Stryd heeft het voetbad van gisteren overleeft. 215Watt. Na afloop de ontspanning opzoeken onder het koud afdouchen.

Dag 18

Vreemd piepje op mijn telefoon. Melding Stryd: update CP. We mogen weer een tandje harder lopen. 208watt vandaag. Beetje creatief de komende dagen doorkomen.

Dag 20

Eigenlijk tand te hard voor lage mar hart slag. 197 Watt. Volgende week CP opkrikdag: 10km voluit. Zie daar toch altijd steeds beetje tegenop.

 

 

 

Dag 22

Schema aanpassen. Familieomstandigheden. Zodanig aanpassen dat het wel sportRUSTEN blijft. Vogels kijken naar voren gehaald. Schema trouwens van de vorige keer tevoorschijn gehaald. Ondanks beroerde aanloop naar deze missie vergelijkbaar met toen. Verschil trouwens: dat ging enkel in de sportschool. Maar de hartslagen en de verhoudingen zijn dezelfde. Vandaag even de HS in de gaten gehouden ipv de wattage. Bijna 125 gemiddeld gehaald, werd 126. Ook dit laag houden van de hartslag is trainbaar. Vandaag op de snelle Naikies gelopen. Niet om snel te lopen maar kan hier hogere cadans op doen. Stryd 177watt

Dag 23

224w opportunistisch gaatje in de agenda gevonden, dagje naar voren trekken na uitvaart en huis uitruimen

Dag 25

Niet mijn favoriet die 10k. Al vlot is het kaarsje uit. Op het eind trek ik me weer in gang aan een scootmobiel... 226W Stryd meld meteen dat het CP is bijgewerkt.

Dag 27

Kort nachtje. Nageeye uitgekeken. Drie uren lopen doel. Elk uur zonder verval. Vrijwel op de seconde. 180W.

Dag 29

Brienenoord 11km 5x op. Wilde tot HS130. Werd 131. 186watt.

Notitie 31

Tot 16km heel regelmatig. Daarna wat minder energie. Geen spijt van dat ik het sportrusten programma aanpas in die zin dat ik de zondag inlas met langere duurlopen. Ik weet van mezelf dat ik eerst een paar keer tegen en door een 'muurtje' heen moet lopen om de afstand optimaal te lopen.

Dag 32

Deze periode iets meer naar de hartslag kijken. Braaf binnen de lijntjes blijven ondanks dat de 10km van afgelopen week niet top was. Vandaag precies aan de bovenkant gebleven. Op ademhaling gecorrigeerd als de HS iets omhoog ging. Stryd 193w.

Dag 34

Weer netjes 'in het huisje' gebleven.: target hartslag 120-124: gem. 124 werd het. Zo langzaam? Ja, je er vooral niet druk over maken want daarmee loopt de HS alleen maar op. Even opletten op de rechterheupspieren, spelen bij de finish even op. Zijn van die kleine dingetjes die zich uit kunnen laten vergroten in een marathon.

Dag 36

Nog net binnen de bovengrens. Elke km gaat toch die hartslag een beetje omhoog. Elke km die snelheid een beetje naar beneden bijstellen om binnen het doel te blijven. "Lopen op gevoel" was dodelijk geweest in deze. Was dan er ver bovenuit gekomen. Tempo gevoel, daar geloof ik wel in. Maar hartslaggevoel: daarvoor moet je toch echt geregeld op je klokje kijken. Het zonnetje komt erdoor en voor je het weet zit je weer10 slagen hoger. 179watt.

Dag 37

Garmin hield er na 21km mee op (low battery). Gegevens van mijn Stryd podje gehaald. Zelf net een gelletje genomen. Klap onweer en het begint genadeloos te regenen. De 25km volgemaakt. Koud afdouchen voelde als die laatste kilometers. Niet druk gemaakt over snelheid/hartslag. Enkel maar de tijd vollopen.

Dag 39

Doel tussen 125-129. Eerste km zoals ooit schaatstrainer Henk Gemser zei: ga eerst in gesprek met het ijs. In mijn geval zoek een tempo en kadans welke je naar hs125 brengt. Dan zo voortgaan tot je halverwege op 127,5 zit en dan mikken op 129. Op zich is het niet zo moeilijk. Het is concentratie. Bijstellen op ademhaling en cadans/tempo. Stryd 174 watt.

Dag 41

Weer precies binnen de bandbreedte gebleven van de lage marathon hartslag. Wel training op langzaam lopen. Hopen op binnenkort 10k. Kunnen we de ranges weer een beetje aanpassen....

Dag 43

Maak het mezelf een beetje lastig. Zet de HS gelijk op de bovengrens voor deze training. Alert blijven in de boodschap en we komen thuis uit op 135, de bovengrens. Voor een 'blauwe', loper (opdracht/resultaat gericht) is dit het trainingsdoel. Curieus: de Garmin heeft 'ineens' geen vermogen meer op het schermpje bij de activiteit hardlopen. Dit zit 'ineens' op activiteit 'hardlopen op de band'. Zal wel weer uitkomen op een avondje toveren om te ontdekken hoe die ingenieurs van Stryd en Garmin een en ander hebben ingericht naar hun logica om dit weer te herstellen. Meen iets van een update voorbij hebben zien komen, wellicht dat het daar in zit.

 

 

 

 

 

Dag 44

Halve marathon. Hele kleine negative split. Dan kom je fris en fruitig thuis aan. Snelste halve in training sinds tijden. Gelletje is in de achterzak gebleven. Paar slokken water bij de kraan bij het Kralingse Bos. Vrijdag mijn nieuwe Nimbus schoenen gehaald. Deze langzaam in het programma inpassen en hierop de marathon doen. Vandaag wattage aangehouden. Eerste 7km tot 190 watt. Tweede 7 km niet onder de 190 watt. Derde 7km: loslaten. In stijl volgens het Sportrusten marathon principe. Heel klein pijntje even in de rechter knie op 15km.

 

 

Dag 48

Bedoeling was 10k voluit. Maar toch zit die halve marathon nog in de weg van het weekend. Vuistregel: 1.5km voluit- 1dag rust. Maw: 2 week na 1/2 marathon volgende inspanning. Deze 10k kansloze missie. Bij 9km voor 10k terug naar 12km duurloop. Laatste 3km uitdribbelen. Kan geen langere stappen maken vanuit de heup. Beperking niet hartslag ozid maar het fysieke gestel. Eigenlijk zou ik diverse intervallen moeten doen voor een goede 10. Alleen dat zit weer een marathon in de weg. Accepteren: je kan niet alles in een reis opnemen.

Dag 50

Komende tijd even tandje harder tov het schema lopen. Anders blijven we maar relatief joggen. Essentie van hardlopen is ook een beetje - hard-lopen. Goeroe Koen die straks 2. 39 gaat lopen doet dit ook niet op deze schema's..... No human is limited, was/is de kreet vanuit de Nike Marketing voor Kipchoge. Na 50 dagen: ook mijn lijf heeft zijn beperkingen. Bewegingsuitslag mag groter en beweeglijkheid vanuit de heupen. Dit nog een beetje meenemen de komende tijd. Had dit het voorjaar willen doen maar daar kwam het nodige tussendoor (binnenhuis brandje en lyme). Kijk ik terug naar voorgaande aanlopen naar deze marathon zat ik ook iets hoger in de hartslag. Wel even kijken hoe dit lijf met al zijn limitations hierop reageert.

Notitie 51

Als Max zijn ding heeft gedaan. Louis aardig op weg is, moeten we zelf nog. Weinig vogels gezien bij invallende duisternis. Bee-Seen hesje doet goede dienst. Als je toch wat sneller wilt is er verleiding groot om deze sessies eruit te gooien en in te wisselen voor intervallen ofid. Les van de Kenianen: ga langzaam als je langzaam moet en hard als het hard moet. Langzaam is ook echt langzaam. Hard is dan ook echt hard.

Dag 53

Zowaar training verplaatst voor kwalificatie van Onze Jongens. Vroeger in de Sportschool maakte ik hier nooit een punt van: wedstrijd kijken al lopend op de band. Had trouwens wel het idee dat je op de band dieper kon gaan. Als ik naar de hartslagen kijk zit ik nu stukken lager. Die band die loopt wel onder je door daar waar je in het verkeer moet opletten, wind mee/tegen hebt. Op de band alleen kwestie van voet optillen en neerzetten. Dat in een bepaalde stapfrequentie. Proef toch bij mezelf dat ik in de sportschool periode meer deed. Is ook zo: tussenliggende dagen: beetje kracht benen en romp, roeien, handbiken en crossen.

Dag 55

Doel hartslag 130 en gehaald. Zekere mate van onrustigheid begint wel te gloren: gaat het wel door? CPC afgelast. Evenzo Dam tot Dam loop. Amsterdam Marathon gooit als extra virtuele editie in de strijd. Dit lijkt op afgelasten van de reguliere marathon in de week leggen.... Kans op regen bestond vanavond. Mooi niet dus. Zowaar na 55 dagen slechts twee keer een nat shirt gehaald. Dat natte shirt heb ik zowiezo. Bij de voetbal op het werk is het gezegde: Bert loopt niet warm, maar wordt nat.....

Dag 57

'Body positivity' Las ik vandaag. Instagram hype. Je onvolkomenheden laten zien. Zet zich af tegen de Claudia Schiffers etc. Eigenlijk is iets wat 'wij' doen hier. Zijn niet allemaal van de kategorie Kipchoge. In de verslagen: onze sportonvolkomendheden.... In onze vrijetijd doen we een poging om velerlei redenen het avontuur aan te gaan teneinde 42km te volbrengen. Heb ooit een inspanningstest gedaan. De fysio had de blijde boodschap dat mijn vermogen op omslagpunt was het gemiddelde vermogen welke Tom Dumoulin wegtrapte. Beetje relativerend: gemiddelde over een hele etappe in de Giro. Ieder zijn ding: in mijn werk kan ik ook arbeid verrichten wat ik de hele dag kan volhouden en waar Tom na 15 minuten al in de gordijnen hangt. Waan van de dag: Gaat nog steeds niet echt super. Betekend dat het nog beter kan en blijf zoekende naar verbetering. Bij tevredenheid kachel je in. Vandaag bewust fors hoger in de hartslag gaan zitten dan het recept voorschreef. Morgen weer rustig aan vogels kijken: eerst naar een hele aparte 'vogel' luisteren: Ton Boot, altijd interessant

Dag 58

175 watt. Relatief hoge luchtvochtigheid. Kom drijfnat thuis aan. Knietje van 2wk geleden nog steeds een dingetje.

Dag 61

Vorig jaar hadden we het begrip 'huidhonger', nu kunnen we weer volop onze 'asfalthonger' stillen op de wegwedstrijden die aanstaande zijn. Drie evenementen ingeschreven voor october. Vooralsnog worden we er niet sneller op. Rusthartslag daarentegen gaat naar extreem laag. 39. Had ik voorgaande jaren ook. Dan dacht je: doet ie het nog wel?

 

 

Dag 62

Het aardige van het bijhouden van dagboek/logboek is dat je nog eens terug kan kijken en dat opmerkingen van toen actueel worden nu. "Kleine pijntjes kunnen uitvergroot worden". Drie weken terug. Vanmiddag op de zaak wezen voetballen. Knie instabiel. Vanavond voelt het ook qua lopen niet goed. Na de 1ste km besloten om te draaien. Je zou er een vogel kijkentraining van kunnen maken en wisselen met de zondag. Heb alleen het idee dat bot je programma afdraaien meer kapot maakt. Luisteren naar je lichaam. Heuglijke nieuws van de dag: it giet oan! Na Zandvoort kon dit natuurlijk niet anders. Reacties op de Rijnmond-site heeft weer een hoog zuurpruim gehalte. Aan het dranghek inderdaad zal het publiek schouder aan schouder kunnen staan. Gaan ze 50meter terug om een biertje te halen: ff je corona-pasje laten zien. Wees blij dat er weer wat gebeurd en deal with the situation. Vanavond maar weer op de bank zitten en voetbal kijken.

Dag 64

Ik ren dus ik besta. In mei/juni liep ik alleen de deur plat bij huisarts/apotheek. Liep verder geen stap. Geen stip op de horizon. Sjagrijnige periode. Gelukkig viel dit samen met cursus hardlooptrainer zodat we de tijd nog nuttig besteed hebben. Alleen bij de praktijk haakte ik dan af. Vandaag de Nike schoenen ondergebonden. Dit om een andere drukverdeling te ondervinden tijdens de voetafwikkeling. Je moet toch wat proberen. Wil nog niks forceren. Kniebandjes heel houden. Even tandje terug. In ieder geval: ik loop nog steeds, dus ik besta. Niks doen is geen optie. Geloof in actief herstel. Vooralsnog lijkt het erop dat we Dave van der Wal gaan tegenkomen tijdens de Rotterdam Marathon. Zie uit naar de 'box' met de beste Burgemeester ter Wereld. Ter compensatie nog maar even rondje Zevenhuizerplas gewandeld.

Dag 65

Min of meer weekendtrainingen beetje omgedraaid. Laatste km beetje versneld. Wellicht deze week reguliere programma weer oppakken. Eigenlijk dan weinig ingeleverd tov het plan. Voel weinig reactie. Blijf wel vinger aan de knie houden.

Dag 67

De hele week dacht ik nog: 10 km voluit, dat gaan we dus niet doen na al de knieklachten. Maar gewoon begonnen en niet vanuit de gedachte: starten waarbij je er later spijt van krijgt. Ik ben van de generatie Leen Pfrommer/Henk Gemser. Eerst in het gesprek gaan met het ijs/asfalt. Eerste km heb ik 30 sec over tov wat ik als ondergrens in mijn hoofd had. Doorgaan dus. Vanaf 5km op de zakjapanner naar de 10km gelopen om onder het uur te eindigen. Onze Oosterburen noemen het: Jahresbestzeit. Had ik ook al op de halve. Met vertrouwen verder in de komende periode. Wel een zware, De combi van duurlopen van 13/14km door de week met werk en thuis is pittig. Drie agenda's die door elkaar lopen.

Dag 69

Die pop-ups tijdens het invoeren mogen wat mij betreft achterwege blijven. Dit terzijde. Marathon begint nu echt dichtbij te komen. Vier weken waarvan een afbouwweekje. Dit was ook het moment waarop we de vorige keren in de remmen mochten knijpen: door Corona afgeblazen. Nu eindelijk verder. Ook het moment van de keer toen het wel doorging, 2019, dat het lijf begon te kraken. Per keer bekijken. Niet de last van al de nog te doen trainingen ineens willen torsen. Toch weer reactie op de knie... Goed slapen en morgen rustig fietsen...

Dag 71

Dagje met been omhoog…. Achterin de tuin gezocht naar vervangend sportwatch voor de vivoactive waarvan de behuizing met duc-tape aanelkaar gehouden moet worden. Zoek naar enige meerwaarde, deze gevonden in Garmin Fenix 6S pro. Haat/liefde verhouding met Garmin. Mooi spul maar inrichting door techneuten op hun manier zo bedacht. Werkt niet altijd intuitief voor de gebruiker. Geen Coros geworden, voldoet in deze niet aan het criterium: meerwaarde gezien ie precies doet wat ie moet doen. Hecht toch een beetje aan de gadches van Garmin…..

Dag 72

Moeten toch wat doen. Eerst Marathon Berlijn gekeken. Hebben die geen racedirector? Hermens zou toch minimaal 1 haas naar Bekele hebben gestuurd toen hij de eerste keer afhaakte. Aan hem is die race opgetuigd. Zelf wil ik niet op de bank blijven hangen. Doe het second best: fors stuk wandelen. Actief herstel zo inzetten? Volgende week 1/2 marathon Capelle. Nu nog even niet verder aan denken. Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Dag 74

Aangepaste 'training'. Probeer op ademhaling te focussen. Wordt onaangenaam herinnert aan het waarom je links moet lopen... Schrik me helemaal de douwtering als ik een klap hoor, uit balans raak en pijn in elleboog heb. Aangereden door zo'n idioot op zo'n stom scootertje die zo dicht langs je scheuren dat ze de veters uit je schoenen rijden. Brommertje heeft dus met zijn spiegel mijn elleboog aangetikt. Gewoon met 40km/u doorkachelen... Het fietspad was helemaal leeg en ik liep strak rechts tegen de berm in mijn Bee-Seen hesje. Waarom zo'n rijgedrag?

 

 

 

 

Dag 76

In de week dat de meeste km moeten worden gemaakt door knie gedwongen tot rustig joggen. Onweer op komst. Doe rondjes om de wijk. Cirkeltjes worden steeds kleiner tot de wind opsteekt en de neerslag genadeloos valt. In drie minuten thuis.... Wil zondag halve marathon lopen in Capelle. Gewoon voor de bezemwagen uit. Vandaar voor de resterende tijd mijn programma weer oppikken.

Dag 79

Had het daags tevoor al gezegd: ik weet start en finish bij deze halve marathon en daartussenin is het chaos. En idd afslagje gemist. Als ik geen idee heb waar ik ben is ineens de finish daar.... Geen halve marathon. Geen test op twee gelletje. Anderzijds: die knie heeft alweer voldoende klappen gehad. Qua energie zit het wel goed maar het onderstel, dat gaat niet echt lekker. Ook weer wennen: hoe ga je zo'n dag in? Vergeet natuurlijk van alles. Zowaar mijn trouwste trainings maatje niet bij: het stryd-podje ligt nog thuis... Zie dat Radio Capelle interview heeft met de telefoon met burgervader Peter Oskam. Ze staan goed opgesteld onder de luifel van het Isala. Het regent de hele tijd door. Maar we mogen weer als vanouds. Thuis kom ik nauwelijks de trap op (en af).

Dag 81

Dinsdag jubileum bij de zaak. 11 jaar in dienst en de 10jr ceremonie vond plaats. Woensdag weer slow joggen. In de beginperiode steeds gezocht naar een weg naar de finish op de marathon. Zoals het nu gaat zoek ik de weg naar de start. Vandaag Woensdag redelijk pijnloos de 8min/km kunnen doen. Dit tempo kost vrijwel geen energie. Hierop zou je naar de finish moeten kunnen doorduwen. Bewegingsuitslag moet ik nog minimaal houden. Wetende dat je 6 uur mag doen om bij de Coolsingel te komen moet dit toch wel het plan A worden. Daarnaast valt alles nu een beetje op zijn plek. De nieuwe Garmin is binnen en de Stryd is er weer aan gekoppelt. De gelletje Maurten zijn in huis. Morgen weer zien hoe de knie zich houd.... By the way: dit begint wel een saga van Medisch Centrum West te worden. Toen ik nog echt hard liep in de jaren 90, vulmineerde ik altijd tegen die oplichters bij de start: steen en been klagen over hun zwakke gestel en hoe weinig ze getraind hadden. Als het startschot viel bleek dat ze allemaal naar Lourdes waren geweest de avond ervoor want het enige wat ik nog van hun terugzag was hun rugnummer en onderkant van schoenzolen. "Met klagers geen nood" is de uitdrukking. Weet dat ik me ongeloofwaardig maak. Maar helaas: dit is wat het is

Dag 86

Ijkpunt. Test. Hoe houd de knie het? Doel: alleen plan A, heel aankomen. Mijn turtle-shirt aangetrokken voor deze gelegenheid. Beetje zelfspot mag toch wel in deze. Kom al snel in een groepje die lekker langzaam/regelmatig gaat. Onderweg wat 'stofzuigen'. Toch valt er af en toe iemand uit de groep. Als bij km 7 het tempo daalt neem ik mijn verantwoordelijkheid en ga er een beetje aan trekken zonder te schudden aan de boom. Bij 600meter geef ik nog even vol gas als blijkt dat het kan. De speaker van dienst herkend mij en deze finish actie. Vroeger bij PAC liepen we op training altijd ons helemaal naar de galemiezen naar de finish. Het idee: gewoontevorming. Het werkt nog steeds. Jammer deze periode geen extreme duurloop gedaan. Wat ik dan noem: kloppen aan de poort van de hel is uitgebleven. Wel denk ik dat ik de weg naar de start weer gevonden heb. Als je start vind je de finish toch ook wel toch? Calibratiefactor van Stryd blijkt op 111 te staan. Teruggezet naar 100. Verklaard dat mijn horloge denkt dat het loopje 10.8km was ipv 10.0km

Dag 88

Een beetje hinken, woordspeling ivm knie, op twee gedachten. Enerzijds wil je toch wat doen wat in de buurt komt van het programma, anderzijds breek je daarmee niet meer af dan op? Nu wel erg weinig gedaan de laatste weken. Helaas heeft het lichaam geen lange termijn geheugen over trainingsarbeid. Wel geheugen over korte termijn schade. Kom er vandaag ineens achter dat zowaar de bergschoenen mijn voetje ahw strak zetten en dat dat gedurende de dag minder impact op die knie geeft. Al zou het self-fulfilling prophosy zijn, ik hou deze nog maar even aan tot einde deze maand. Weet nog niet welk schoeisel het gaat worden op de 24ste. Wellicht donderdag en zaterdag wat meer mileage maken. Denk dat het niet veel uitmaakt. Zit voornamelijk tussen de oren. Het taperen is echter bij mij op dag 63 ongeveer al begonnen. Daar heb ik wel een beetje slecht gevoel over. Heb vriend Vos zien finishen in Leiden wederom gelardeerd door motorordonansen. Denk dat ik moet mikken op vermogen in de 180. Km tijd rond de 8. Geeft me marge om ergens rond de 6 uurtjes uit te komen. Als het maar voor de bezemwagen is. Enkel nog even een flipbelt scoren op de Sportbeurs voor 5 gelletjes en een OV-kaart en huissleutel en dan heb ik geloof ik alles op de rit.

Dag 90

We zijn weer terug. Back on track, just in time. Rise to the occasion, is het adagium in de Amerikaanse sport. Zowaar weer met mijn Bee-Seen hesje bijna van de sokken gereden. Wachtte tot fietser zijn stuur zou omgooien. Dat kwam dus niet. Mijn uitwijkplaats bleek een modderpoel. Wegzakkertje. Bedankt, vriend. Ik heb alleen geen idee wat je bezielt. Voeding hebben we het nog niet over gehad. Vorige marathon ketogeen gelopen maar ik vond de inspanning niet in verhouding staan tot de opbrengst. Mijn insteek is en was pragmatisch. Wil met energie over de finish komen. Waar dit vandaan komt zal me een zorg zijn. Keuze is nu gevallen op Maurten.

 

 

Dag 92

Hartslag opeens van 8km zonder aantoonbare reden 20 slagen hoger. Tempo vrijwel constant. Wattage steeds rond de 200 watt. Morgen weer een 12 tussen de marathons op Eurosport door (Parijs 8:45 en Amsterdam 11:30). Deze week proberen elke dag 8uur slaap te pakken. "De marathon loop je uit in bed." Vrij naar Joop Zoetemelk. Zie dat mijn instelling op de Garmin voor Stryd staat op Autocalibratie-aan. Die op - uit- gezet. Stond steeds een andere waarde in. Zelfde loopje steeds andere afstand...

Dag 93

Zo komen we nooit de deur uit. Conflict of interests. Saai commentaar luisteren op Eurosport. Marathon Parijs. Wasje draaien tussendoor. Naar de Gamma, duct-tape kopen om de Nike schoen te herstellen: zool laat achter los (Nike: not build to last). Nog maar even wachten voor de droger, kunnen er gelijk weer een wasje erachteraan gooien als ik aan het vogels kijken ben. Marathon Amsterdam. Heel peloton rond de 2:05 en daaronder, zijn ze hier in deze contreien beetje jaloers op. Even tijd voor een bakkie... Iets te gretig. Moeten we volgende week niet zijn. Was op zoek naar de 8min/km. Dit niet gevonden. 7:45 lijkt mijn comfortzone. Vandaag op de Asics. Naikies geplakt met Samson en duct-tape in reepjes aangebracht.... En toen de rust pakken. Al heb ik het gevoel dat ik al wekenlang aan het taperen ben. Moet nog idee ontwikkelen wat hierna. In elk geval de zaterdag erop mijn certificaat trainer loopgroepen oppikken. Misschien weer wat meer hybride in de sportschool gaan doen. Kortere afstandje, competitief trekt ook wel. Of beginners op weg helpen. OS Parijs marathon wellicht, kwalificeren is dan het vereiste. Racen tegen Kipchoge op 5k.....

Dag 96

'Altijd verder', boek van Dolf Jansen. Zo gaat het bij mij ook. Wat hierna? Hele lange termijn: Parijs Olympische Spelen. In elk geval account aangemaakt deze week en de eerste puntjes gescoord. Op een of andere manier moet je je zien te kwalificeren. In elk geval de formaliteiten ingezet. Korte termijn: Maastunnel loop en Zoetermeer Klaverblad10k ingeschreven. Even wat kortere loopjes doen deze herfst/winter. Beetje meer 'snelheid' doen op de oude dag. Spannend zondag? Ja en nee. Spannend ja, altijd zo'n avontuur. Nee: blokkeer niet bij mij. Als je weet wat je getraind hebt, wat je (on) mogelijkheden zijn dan kan je (uit) gerust aan de start staan. Toch hoge hartslag en adrenaline? Je hebt toch niks te doen in het startvak, ga rustig je ademhaling controleren. Risico mijden: je tas zaterdag met alles gereedmaken. Zelfs een control freak als ik ga dan gerust zondag de deur uit zonder constant in de tas te grijpen om te controleren of dit of dat er wel inzit... Nu dan de telefoon aan de kant. Het laatste rondje in het donker voor De Mooiste. Daarvan thuisgekomen de gegevens van de dag aanvullen. Succes allemaal! We zouden het rustig aan doen vandaag. Toch weer te snel. Wel weer consistent maar dat is gebruikelijk. Keek heel raar tegen dit weekschema aan. Trainen op maandag/woensdag. Heel mijn leven train ik op de d-dagen. Zo dus ook deze week. Vooral doen waar je je lekker bij voelt. Vroeger had ik zitten te piepen om zo weinig kilometers. Mijn voormalige trainer op afstand Pieter Keij, veel te vroeg overleden, zei ooit tegen mij: "rust is ook training Bert" en streept genadeloos een hele week weg in mijn agenda. Mantra voor komende Zondag: fietsrondje. Kijk maar eens bij Loopwijzer Nils als je toch twee dagen doorgekruist hebt staan in de agenda. Stukje looptechniek welke eigenlijk te weinig aandacht krijgt in het Sportrusten programma. Idee: in plaats van of als toegift op de mailtjes tijdens de 100 dagen. Een mailtje met een link naar een oefening of een techniek accent? Niet vergeten Mario Kadiks bij de finish te bedanken voor al die mooie jaren! En vergeet de vrijwilligers niet. In mijn geval: bedankt voor het wachten.

Dag 100

Vroeger ging ik altijd op vrijdag naar de Expo. Ideeën opdoen voor later. Wellicht iets kopen. Nu op zaterdag. Wil me niet haasten. Op de fiets naar de binnenstad. Beetje ook aan parcours verkenning doen. Wat foto's schieten. Gedachten laten gaan. Hoe het heel vroeger was. Deze periode. Wat morgen gaat komen. Binnenkort, wellicht. Toch gemengde gevoelens als je de trappen opgaat bij het WTC. De reis is bijna ten einde. De reis is altijd leuker dan de bestemming. Over de rode loper. Zelfs een koele kikker moet hier even slikken. De supposten goedemorgen wensen en gelijk tegen de Hoka-stand oplopen. Vandaag even niet. Linksaf. Even zoeken naar mijn tafeltje voor het afhalen van de spulletjes. Terug naar de eerste tafel: toppers en masters. Het is mijn 10e. Rotterdams groen shirt wordt nagezonden. Speciale opdruk. Geen zin al die rekken bij de sales af te struinen naar oude meuk. Heb mijn Morten al en heb alleen nog een belt nodig. Loop tegen een tafeltje aan waar ik in een drietal vragen op maat geholpen wordt. Niet lang daarna sta ik al weer buiten. Parcours verkennen. Beter gezegd: hoe loopt het na de finish? Autisten willen alles weten. Houden niet van verassingen. Zeker niet na 42km. Rendezvous met mijn echtgenote wordt bijgesteld. Het idee welke wij hadden, daar staat nu een groot scherm welke er nog nooit heeft gestaan. Zowaar geen extra koolhydraten 's avonds, maar de keuze ligt op eiwitten: herstel. Wil dit ook zondag!